(c) L'Echo 2 août 2008
donderdag 28 augustus 2008
woensdag 27 augustus 2008
maandag 25 augustus 2008
Here comes the rainy season
Inderdaad, en het begint al warmer te worden...
Kwatongen spreken zelfs van een toekomstig heel warme drukkende maand...zonder regen.
Heb het nog niet onderzocht, maar misschien is hier ook wel sprake van klimaatsverandering.
Dat zal de meeste Kongolezen echter wel een laatste zorg zijn dunkt me.
Eerst en vooral bedankt voor de leuke reacties die wel gekregen hebben op de blog en de foto's, blij dat jullie het leuk vinden!
Ik heb echter wat slecht nieuws deze keer: De zoektocht naar een huis, die we dachten te hebben doorlopen, start volledig opnieuw. De eigenares besliste vorige week er toch maar zelf te blijven wonen, wat ons toch wel heeft verrast en met onze koppen tegen de muur heeft gesmeten, om het zo frank uit te drukken. We hadden er namelijk een goed gevoel bij en dachten dat we van dat slopende karwei af waren.
De eigenares voelt zich er ook niet goed bij, maar daar zijn wij natuurlijk niks mee.
Ik zal de foto's dus maar van de blog halen. Wie te vroeg victorie kraait...
We zitten momenteel op een appartementje niet ver van de Belgische School, dicht bij het centrum, maar te klein om te blijven. Nee, echt, een badkamer van - zonder te overdrijven deze keer :-) - 1m²... dat houdt een douche'ke, lavabo'ke en toilet in! Wel een gezellig tuintje.
Soit, we kijken echt uit naar een betere plek onder de zon.
Anderen doen er ook enkele maanden over om een huis te vinden.
Groot probleem zijn de Commisionnaires, die een commissie van een maand huur vragen, om eigenlijk zo goed als niks te doen. Een maand huur van rond de 2000 usd, wat 10 keer boven een goed loon ligt hier! Meestal wordt dat dan nog ingehouden door de eigenaar van het huis, dit zijn hier bijna Manhatten prijzen.
Bon, we niks aan te doen, ondertussen blijven we werken zoals jullie en kunnen we gelukkig af en toe iets lekkers gaan eten toch wel.
Binnenkort gaan we gaan tennissen en ga ik voetballen met de Belgen aan de Belgische School.
We hebben even gedacht om ons in te schrijven voor de golf (heel veel is hier niet te doen...) maar 3000 € (750 € eenmalig) blijkt toch wat veel te zijn en het is ook niet direct iets dat we altijd al hebben willen doen. Men blijft dan wel lid voor het leven!
Wat het werk betreft, beginnen we ondertussen wel onze draai te vinden. Martine ( en de collega's) organiseert een dezer dagen een VVOB-dag en bereidt zo een beetje het bezoek van de grote baas voor, die half september op bezoek komt.
Op de visa dienst is het nog steeds druk, mensen die nog vlug op vakantie willen, maar dat wordt binnenkort minder stresserend, naarmate de vakantieperiode ten einde loopt.
En geloof het of niet, ik begin te wennen aan het vroege uur, niet dat ik daarom ook vroeg in de veren kruip, maar het lukt!
Vele groetjes,
Andy en Tine
PS: en hopelijk nog wat mooie zomerse dagen!
Kwatongen spreken zelfs van een toekomstig heel warme drukkende maand...zonder regen.
Heb het nog niet onderzocht, maar misschien is hier ook wel sprake van klimaatsverandering.
Dat zal de meeste Kongolezen echter wel een laatste zorg zijn dunkt me.
Eerst en vooral bedankt voor de leuke reacties die wel gekregen hebben op de blog en de foto's, blij dat jullie het leuk vinden!
Ik heb echter wat slecht nieuws deze keer: De zoektocht naar een huis, die we dachten te hebben doorlopen, start volledig opnieuw. De eigenares besliste vorige week er toch maar zelf te blijven wonen, wat ons toch wel heeft verrast en met onze koppen tegen de muur heeft gesmeten, om het zo frank uit te drukken. We hadden er namelijk een goed gevoel bij en dachten dat we van dat slopende karwei af waren.
De eigenares voelt zich er ook niet goed bij, maar daar zijn wij natuurlijk niks mee.
Ik zal de foto's dus maar van de blog halen. Wie te vroeg victorie kraait...
We zitten momenteel op een appartementje niet ver van de Belgische School, dicht bij het centrum, maar te klein om te blijven. Nee, echt, een badkamer van - zonder te overdrijven deze keer :-) - 1m²... dat houdt een douche'ke, lavabo'ke en toilet in! Wel een gezellig tuintje.
Soit, we kijken echt uit naar een betere plek onder de zon.
Anderen doen er ook enkele maanden over om een huis te vinden.
Groot probleem zijn de Commisionnaires, die een commissie van een maand huur vragen, om eigenlijk zo goed als niks te doen. Een maand huur van rond de 2000 usd, wat 10 keer boven een goed loon ligt hier! Meestal wordt dat dan nog ingehouden door de eigenaar van het huis, dit zijn hier bijna Manhatten prijzen.
Bon, we niks aan te doen, ondertussen blijven we werken zoals jullie en kunnen we gelukkig af en toe iets lekkers gaan eten toch wel.
Binnenkort gaan we gaan tennissen en ga ik voetballen met de Belgen aan de Belgische School.
We hebben even gedacht om ons in te schrijven voor de golf (heel veel is hier niet te doen...) maar 3000 € (750 € eenmalig) blijkt toch wat veel te zijn en het is ook niet direct iets dat we altijd al hebben willen doen. Men blijft dan wel lid voor het leven!
Wat het werk betreft, beginnen we ondertussen wel onze draai te vinden. Martine ( en de collega's) organiseert een dezer dagen een VVOB-dag en bereidt zo een beetje het bezoek van de grote baas voor, die half september op bezoek komt.
Op de visa dienst is het nog steeds druk, mensen die nog vlug op vakantie willen, maar dat wordt binnenkort minder stresserend, naarmate de vakantieperiode ten einde loopt.
En geloof het of niet, ik begin te wennen aan het vroege uur, niet dat ik daarom ook vroeg in de veren kruip, maar het lukt!
Vele groetjes,
Andy en Tine
PS: en hopelijk nog wat mooie zomerse dagen!
vrijdag 25 juli 2008
Cabri van het huis!
Lekkere vers geslachte geit met chikwane, foufou, gerookte vis, boutekoutekou, pondu en kasava
Ikke, Theo van de UN, Jan en Paul de patron
Heffen het glas
Wordt genoteerd
maandag 21 juli 2008
Le 21 juillet
Salut tous le monde,
Even een snelle update hier over onze bezigheden, ik heb nu toch even tijd, aangezien ik hier ook vrij heb (Tine niet :-)
Vorige week zondag naar de Cérémonie van de beste leerkrachten van Kinshasa geweest, zie de foto's ergens rechts. Heel leuk, alle laureaten kregen een fiets gesponsord door de communicatiereus van Kongo Vodacom. Enkelen kregen nog een extra prijs van een of andere organisatie, wat een extraatje als een zak rijst of een enveloppe met 300 inhield!
Verder wat kennis gemaakt met de lokale notabelen van het onderwijs en de zondag zat er op.
We hebben ondertussen een jeepke op de kop kunnen tikken voor een schappelijke prijs (heel schappelijk, kan niet zeggen hoeveel want de commissionaires lezen misschien mee en dat verstoort de markt) Uitstapjes behoren dus vanaf nu tot de mogelijkheden.
Hopelijk gaat die een tijdje mee zonder al te veel problemen.
Problemen er al genoeg te vermijden op de weg zelf, overstekende voetgangers, putten en de flikken natuurlijk. Twee nieuwe gezichten (rijke mundeles: blanken) om wat geld uit te proberen slaan. We hebben nog maar 1 keer betaald omdat ik in fout was. Ik had niet op tijd gestopt bij een rond punt waar er ene zijn hand had opgestoken... De dag erna bijna weer van datte maar toch net op tijd gestopt en de agent herkende ons: op het nippertje...
Gevaarlijk zijn die mannen niet direct, maar je moet telkens moeite doen om niks te betalen, ams je dat van in het begin doet, respecteren ze je wordt je minder tegengehouden. Binnenkort hebben we trouwens een IT-plaat (internationale organisatie) en dan laten ze je gerust.
Gisteren zijn we al eens op stap geweest naar een Evangelische eredienst.
In het hotel komen elke woensdag leden van een gospelgemeenschap vergaderen en een van hen is zangeres. Elle s'apelle Jolie. Ter gelegenheid van haar nieuwe tube konden we ons eens volledig laten gaan op goddelijk geïnspireerde gospelrock. Heel leuk en opzwepend, vooral voor de Kongolezen zelf dan ;-)
Niko, Karen en de kindjes waren ook mee, samen met chauffeur Pierre (zie nieuwe foto's).
Nog wat goed nieuws om mee te eindigen: Binnenkort kunnen we het hotel verlaten naar ons eigen stekje. Iets verder dan waar we nu zitten en iets dichter bij het centrum (Ma Campagne) hebben we een prachtig huis gevonden (mèt piscine en zelfs jaccuzi) voor een redelijke prijs. Het is pas afgewerkt eind december vorig jaar en eigendom van een half Belgische, half Kongolesi. Een heikel punt is misschien dat er een bijhuis aan op het zelfde perceel zal worden ingenomen door andere huurders. We mogen mee bepalen wie dat zal worden, dus dat komt wel goed denk ik.
De foto's staan er nog niet op, maar ze komen.
Ideale vakantiebestemming, dat is zeker. Begin al maar te sparen voor een ticketje allez-retour!
Bon, ik sluit af, nog wat in de hangmat uitrusten voor het grote feest vanavond in de residentie van de Ambassadeur ter gelegenheid van de 21ste. Naar verluidt komt er een kleine 1000 man en staan er een Duveltent, Leffe-tent en heerlijke hapjes. Als jullie snel zijn kunnen jullie nog mee :-)
Tot schrijfs en mails, reacties zijn welkom en spread the word!
Greetz
Andy en Tine
Even een snelle update hier over onze bezigheden, ik heb nu toch even tijd, aangezien ik hier ook vrij heb (Tine niet :-)
Vorige week zondag naar de Cérémonie van de beste leerkrachten van Kinshasa geweest, zie de foto's ergens rechts. Heel leuk, alle laureaten kregen een fiets gesponsord door de communicatiereus van Kongo Vodacom. Enkelen kregen nog een extra prijs van een of andere organisatie, wat een extraatje als een zak rijst of een enveloppe met 300 inhield!
Verder wat kennis gemaakt met de lokale notabelen van het onderwijs en de zondag zat er op.
We hebben ondertussen een jeepke op de kop kunnen tikken voor een schappelijke prijs (heel schappelijk, kan niet zeggen hoeveel want de commissionaires lezen misschien mee en dat verstoort de markt) Uitstapjes behoren dus vanaf nu tot de mogelijkheden.
Hopelijk gaat die een tijdje mee zonder al te veel problemen.
Problemen er al genoeg te vermijden op de weg zelf, overstekende voetgangers, putten en de flikken natuurlijk. Twee nieuwe gezichten (rijke mundeles: blanken) om wat geld uit te proberen slaan. We hebben nog maar 1 keer betaald omdat ik in fout was. Ik had niet op tijd gestopt bij een rond punt waar er ene zijn hand had opgestoken... De dag erna bijna weer van datte maar toch net op tijd gestopt en de agent herkende ons: op het nippertje...
Gevaarlijk zijn die mannen niet direct, maar je moet telkens moeite doen om niks te betalen, ams je dat van in het begin doet, respecteren ze je wordt je minder tegengehouden. Binnenkort hebben we trouwens een IT-plaat (internationale organisatie) en dan laten ze je gerust.
Gisteren zijn we al eens op stap geweest naar een Evangelische eredienst.
In het hotel komen elke woensdag leden van een gospelgemeenschap vergaderen en een van hen is zangeres. Elle s'apelle Jolie. Ter gelegenheid van haar nieuwe tube konden we ons eens volledig laten gaan op goddelijk geïnspireerde gospelrock. Heel leuk en opzwepend, vooral voor de Kongolezen zelf dan ;-)
Niko, Karen en de kindjes waren ook mee, samen met chauffeur Pierre (zie nieuwe foto's).
Nog wat goed nieuws om mee te eindigen: Binnenkort kunnen we het hotel verlaten naar ons eigen stekje. Iets verder dan waar we nu zitten en iets dichter bij het centrum (Ma Campagne) hebben we een prachtig huis gevonden (mèt piscine en zelfs jaccuzi) voor een redelijke prijs. Het is pas afgewerkt eind december vorig jaar en eigendom van een half Belgische, half Kongolesi. Een heikel punt is misschien dat er een bijhuis aan op het zelfde perceel zal worden ingenomen door andere huurders. We mogen mee bepalen wie dat zal worden, dus dat komt wel goed denk ik.
De foto's staan er nog niet op, maar ze komen.
Ideale vakantiebestemming, dat is zeker. Begin al maar te sparen voor een ticketje allez-retour!
Bon, ik sluit af, nog wat in de hangmat uitrusten voor het grote feest vanavond in de residentie van de Ambassadeur ter gelegenheid van de 21ste. Naar verluidt komt er een kleine 1000 man en staan er een Duveltent, Leffe-tent en heerlijke hapjes. Als jullie snel zijn kunnen jullie nog mee :-)
Tot schrijfs en mails, reacties zijn welkom en spread the word!
Greetz
Andy en Tine
donderdag 17 juli 2008
donderdag 10 juli 2008
Verslag van de eerste week
Hallo iedereen,
Zoals beloofd: voici le blog!
Belangrijkste wapenfeit: tot nog toe geen problemen gehad!
Kinshasa heeft ons aangenaam verrast.
Donderdag werden we opgehaald door de 2 collega's van Martine, Jan en Nikolas.
Toch wel een uurtje moeten wachten op de bagage (spijtig dat we daar geen foto's van hebben). Het vliegtuig zat bomvol en iedereen had veel bagage mee (+/- 46 kilo per man)...
Tine natuurlijk nog een beetje meer...
Eens alle bagage in ons bezit vertrekken we richting hotel 'Le Refuge' dat wordt uitgebaat door de Belg Paul (half Congolees). De weg ernaartoe geeft ons al een idee in welke staat de wegen zich bevinden: regelmatig putten die zelfs een Hummer niet kan overwinnen.
De 2 VVOB'ers slalommen zich al behoorlijk geroutinieerd rond en na een goed uurtje komen we aan.
Het hotel blijkt goed mee te vallen, er is zelfs wireless internet (alles is in principe wireless; het gaat allemaal via satelliet, geen kabels in de grond, want die worden gemakkelijk gestolen...)
Tine maakt al direct vriendjes met de 2 pythons, het aapje, de buizerd en de twee geknipte arenden die de tuin bevolken.
We reposeren met een lekkere Tembo, maken wat beter kennis, verjagen de kakkerlak in onze kamer en genieten van een vrij goede nachtrust (dank aan de airco).
De volgende dagen worden we wat rondgeleid door Jan, die eveneens in het hotel verblijft en al verbazend goed de straten en cité's blijkt te kennen. Nico zit wat verder verwijderd met vrouw Karen en kindjes Lou en Finn. Ze zijn ondertussen verhuisd naar de Belgische School, waar ze een leuk huisje betrekken dat vroeger een klaslokaal was. Er blijven nog klaslokalen over, maar veel worden getransformeerd tot woning of bureau. Het is een erg rustige en groene omgeving en niet ver van het centrum de Gombe en de bureau's. Pluspunt is dat de kindjes school lopen daar en dus niet ver hoeven te gaan.
Handig trouwens om niet te ver van alles te zitten (files), maar tevens onbetaalbaar.
Wij kunnen het huis van Nathalie (voorgangster op de Ambassade) overnemen, dat zich op +/- 20 minuutjes van het centrum (Gombe) bevindt (Limete).
Drukke buurt, maar eens binnen een mooie living, 3 grote slaapkamers, badkamer en last but not least: mooie grote tuin mèt piscine!
Martine is direct verkocht, ik vind de buurt iets te druk.
Het bevindt zich ook beneden, waar in de zomer (nu is het 3 maanden winter: +/- 20 graden en geen bijna geen muggen) meer muggen zijn en het veel drukkender is dan boven. Boven hebben we soms een zacht briesje dat beneden onbestaande is... (Btw, het is 9 maand zomerweer).
We bezoeken deze week nog wat huizen, zowel in Limete als waar we nu zitten (Binza Pigeon) en beslissen maandag of we het huis van Nathalie nemen of niet.
We zitten hier trouwens nog niet zo slecht, rustig, beeskes, palmbomen, stromend (helaas meestal koud) water, pintjes (soms bevroren), bediening en het eten is lekker.
Kwartels, steak, vis Capitaine stonden al op het menu. (De Pythons krijgen een dezer dagen ieder 2 kippen en die schijnen in een mum van tijd verorberd te worden; ik kijk er naar uit).
Er is af en toe een stroomonderbreking (zoals overal hier in Kin) maar de patron is geabonneerd op 2 leveranciers, zodat hij binnen de 10 minuten overgeschakeld is op het andere net.
Wij zullen een generator hebben.
What more to say, het is een prachtige ervaring tot nu toe. Ik kijk er naar uit om zelf de baan op te gaan met de wagen tussen de putten, talrijke voetgangers en ander wegverkeer (wagens, karren, brommers, camions, van Hummers over de nieuwste 4X4's tot de oudste busjes van de RTT en Toyota's van de jaren 70 toe: zelfs al een Porsche Cayenne gezien - was misschien Minister De Gucht...)
Maar de mooiste momenten maken we mee met de bevolking zelf, die ons overal warm onthaald en verbazend optimistich en hoopvol is met betrekking tot de toekomst.
We keken toevallig samen naar de reportage van Leopold II in Kongo en hebben het al gehad over het legendarische gevecht van Mohammed Ali tegen George Foreman hier in het toenmalige Zaïre van Mobutu, dat sommigen (zoals ook bij ons) live hebben gevolgd op radio en TV - "Ali bomba ye".
Zoals verwacht dus toch niet zo vanzelfsprekend om over een stabiele (staat niet in Congolees woordenboek) internetverbinding te beschikken. Er is internet hier in het hotel, maar door een stroompanne de tweede dag, was dat al verdwenen. Vandaag is er iemand langsgekomen zodat we opnieuw gebruik kunnen maken van deze +/- 10Kb/s hypersnelle poort naar de wereld...
Eens we ons huis zullen betrekken zal een 1Mb/s snelle verbinding de grote luxe zijn hier.
En toch, zelfs met 10Kb hebben we naar huis kunnen Skypen zelfs mèt videostream!!!
Ik geniet nog van mijn laatste week vakantie (16de begin ik), Martine is al druk bezig... en laat zo snel mogelijk nog iets horen.
Ik hoop van jullie hetzelfde.
Vele groetjes vanuit het mondaine Kinshasa ;-)
Tine en Andy
PS: Foto's van jullie zijn ook welkom! (ik denk maar Gentse Feesten, vakantie, nieuwe wagen of kind enz...)
PPS: onze foto's volgen...
Zoals beloofd: voici le blog!
Belangrijkste wapenfeit: tot nog toe geen problemen gehad!
Kinshasa heeft ons aangenaam verrast.
Donderdag werden we opgehaald door de 2 collega's van Martine, Jan en Nikolas.
Toch wel een uurtje moeten wachten op de bagage (spijtig dat we daar geen foto's van hebben). Het vliegtuig zat bomvol en iedereen had veel bagage mee (+/- 46 kilo per man)...
Tine natuurlijk nog een beetje meer...
Eens alle bagage in ons bezit vertrekken we richting hotel 'Le Refuge' dat wordt uitgebaat door de Belg Paul (half Congolees). De weg ernaartoe geeft ons al een idee in welke staat de wegen zich bevinden: regelmatig putten die zelfs een Hummer niet kan overwinnen.
De 2 VVOB'ers slalommen zich al behoorlijk geroutinieerd rond en na een goed uurtje komen we aan.
Het hotel blijkt goed mee te vallen, er is zelfs wireless internet (alles is in principe wireless; het gaat allemaal via satelliet, geen kabels in de grond, want die worden gemakkelijk gestolen...)
Tine maakt al direct vriendjes met de 2 pythons, het aapje, de buizerd en de twee geknipte arenden die de tuin bevolken.
We reposeren met een lekkere Tembo, maken wat beter kennis, verjagen de kakkerlak in onze kamer en genieten van een vrij goede nachtrust (dank aan de airco).
De volgende dagen worden we wat rondgeleid door Jan, die eveneens in het hotel verblijft en al verbazend goed de straten en cité's blijkt te kennen. Nico zit wat verder verwijderd met vrouw Karen en kindjes Lou en Finn. Ze zijn ondertussen verhuisd naar de Belgische School, waar ze een leuk huisje betrekken dat vroeger een klaslokaal was. Er blijven nog klaslokalen over, maar veel worden getransformeerd tot woning of bureau. Het is een erg rustige en groene omgeving en niet ver van het centrum de Gombe en de bureau's. Pluspunt is dat de kindjes school lopen daar en dus niet ver hoeven te gaan.
Handig trouwens om niet te ver van alles te zitten (files), maar tevens onbetaalbaar.
Wij kunnen het huis van Nathalie (voorgangster op de Ambassade) overnemen, dat zich op +/- 20 minuutjes van het centrum (Gombe) bevindt (Limete).
Drukke buurt, maar eens binnen een mooie living, 3 grote slaapkamers, badkamer en last but not least: mooie grote tuin mèt piscine!
Martine is direct verkocht, ik vind de buurt iets te druk.
Het bevindt zich ook beneden, waar in de zomer (nu is het 3 maanden winter: +/- 20 graden en geen bijna geen muggen) meer muggen zijn en het veel drukkender is dan boven. Boven hebben we soms een zacht briesje dat beneden onbestaande is... (Btw, het is 9 maand zomerweer).
We bezoeken deze week nog wat huizen, zowel in Limete als waar we nu zitten (Binza Pigeon) en beslissen maandag of we het huis van Nathalie nemen of niet.
We zitten hier trouwens nog niet zo slecht, rustig, beeskes, palmbomen, stromend (helaas meestal koud) water, pintjes (soms bevroren), bediening en het eten is lekker.
Kwartels, steak, vis Capitaine stonden al op het menu. (De Pythons krijgen een dezer dagen ieder 2 kippen en die schijnen in een mum van tijd verorberd te worden; ik kijk er naar uit).
Er is af en toe een stroomonderbreking (zoals overal hier in Kin) maar de patron is geabonneerd op 2 leveranciers, zodat hij binnen de 10 minuten overgeschakeld is op het andere net.
Wij zullen een generator hebben.
What more to say, het is een prachtige ervaring tot nu toe. Ik kijk er naar uit om zelf de baan op te gaan met de wagen tussen de putten, talrijke voetgangers en ander wegverkeer (wagens, karren, brommers, camions, van Hummers over de nieuwste 4X4's tot de oudste busjes van de RTT en Toyota's van de jaren 70 toe: zelfs al een Porsche Cayenne gezien - was misschien Minister De Gucht...)
Maar de mooiste momenten maken we mee met de bevolking zelf, die ons overal warm onthaald en verbazend optimistich en hoopvol is met betrekking tot de toekomst.
We keken toevallig samen naar de reportage van Leopold II in Kongo en hebben het al gehad over het legendarische gevecht van Mohammed Ali tegen George Foreman hier in het toenmalige Zaïre van Mobutu, dat sommigen (zoals ook bij ons) live hebben gevolgd op radio en TV - "Ali bomba ye".
Zoals verwacht dus toch niet zo vanzelfsprekend om over een stabiele (staat niet in Congolees woordenboek) internetverbinding te beschikken. Er is internet hier in het hotel, maar door een stroompanne de tweede dag, was dat al verdwenen. Vandaag is er iemand langsgekomen zodat we opnieuw gebruik kunnen maken van deze +/- 10Kb/s hypersnelle poort naar de wereld...
Eens we ons huis zullen betrekken zal een 1Mb/s snelle verbinding de grote luxe zijn hier.
En toch, zelfs met 10Kb hebben we naar huis kunnen Skypen zelfs mèt videostream!!!
Ik geniet nog van mijn laatste week vakantie (16de begin ik), Martine is al druk bezig... en laat zo snel mogelijk nog iets horen.
Ik hoop van jullie hetzelfde.
Vele groetjes vanuit het mondaine Kinshasa ;-)
Tine en Andy
PS: Foto's van jullie zijn ook welkom! (ik denk maar Gentse Feesten, vakantie, nieuwe wagen of kind enz...)
PPS: onze foto's volgen...
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
